25/9/10

Agapotokormimou.com

Για πρώτη φορά στη ζωή μου αγαπάω το σώμα μου. Από μικρή είχα ένα ψιλοπροβληματάκι με τα κιλά μου. Την πρώτη δίαιτα οι γονείς μού την έκαναν στα 10, την δεύτερη στα 12, την τρίτη την έκανα εγώ στα 16 μου. Αυτή ήταν η καθοριστική, κατέβηκα από τα 72 στα 60 κιλά κι αργότερα ακόμα πιο κάτω στο Πανεπιστήμιο ως και τα 52. Αλλά ακόμα και τότε λεπτή δεν ένιωθα, ούτε τα είχα καλά με το σώμα μου.

Οι γονείς μου δεν ήξεραν να χειριστούν το παχύσαρκο παιδί τους, οι συμμαθητές μου που έτσι κι αλλιώς με είχαν απομονώσει με κορόιδευαν εν χορώ στους διαδρόμους και δεν είχα την δύναμη να τους αγνοήσω. Στα είκοσι μου τα έφτιαξα με έναν άνθρωπο που είχε και τα δικά του θέματα, δεν μπορούσε ούτε τα άντερα του να αγαπήσει, όχι εμένα, οπότε όσο αδύνατη κι αν ήμουν ένα σχόλιο του καυστικό έφτανε για να πιάσει πάλι η ψυχολογία μου πάτο.

Άρχισα να αποδέχομαι τον εαυτό μου όταν χώρισα και γνώρισα τον άντρα μου στα 25. Το γεγονός πως αυτό που μας ένωσε ήταν έλξη ειλικρινής και από τις δυο πλευρές, με έσωσε. Ο σύντροφός μου είναι ασφαλής στο πετσί του, δεν ντρέπεται να πει πως του αρέσω σα γυναίκα, πως μπορεί να είμαστε κολλητοί, γονείς, φίλοι αλλά πάνω από όλα είμαστε ζευγάρι.

Ακόμα και με όλη αυτή την αποδοχή όμως, το μόνο που κατάφερα είναι να μην ντρέπομαι. Μόνο τώρα μετά τη γέννα νιώθω το κορμί μου οικείο, είμαι περήφανη γι' αυτό. Με λίγα λόγια το αγαπώ το σώμα μου, σέβομαι τους άθλους του, πως κατάφερε να χάσει συνολικά τόσα κιλά μες στα χρόνια, να ανταπεξέλθει παλικαρίσια στις απαιτήσεις ενός τοκετού, να παράγει γαλατάκι για να φάει το μωράκι μου. Το κορμί μου δεν θα το άλλαζα και δε θα το αλλάξω. Κάποτε έλεγα πως μόλις τελειώσω με τα παιδάκια μου θα κάνω λιποαναρρόφηση. Τώρα καμία τέτοια σκέψη δεν με κυνηγά. Εγώ και τα 62 μου κιλά, και το γεμάτο γάλα στήθος μου, και η κοιλίτσα και τα μπουτάκια μου επιτέλους συνάψαμε το σύμφωνο ειρήνης μας. Κι αυτό είναι μια κατάκτηση. Έστω και στην τρυφερή ηλικία των 32.

5 σχόλια:

Μυρτώ είπε...

Μέσα σε 10 χρόνια έχω πάρει 25 κιλά.
Από εκεί που ήμουν πάντα το πολύ 60 κιλά έφτασα 80-85 και γέννησα 95 κιλά!!!!!!!!!
Αλλά τώρα μετά που θα γεννήσω με το καλό και το δεύτερο έχει να ¨πέσει πολύ πείνα¨ !!!!!!!!!
Θέλω να γίνω παλι όπως ήμουν στα 20 μου χρόνια!!! Να καμαρώνουν τα παιδάκια μου και ο σύντροφός μου, μα πάνω από όλα θέλω να καμαρώνω εγώ η ίδια.
Θα μου αλλάξει όλη η ψυχολογία.....
Μακάρι να τα καταφέρω γιατί και 30 κιλά δεν είναι εύκολη υπόθεση!

skiouromanoula είπε...

Ελπίζω να τα καταφέρεις, Μυρτούλα. Αλλά είμαι σίγουρη πως τα παιδάκια σου και ο άντρας σου θα σε λατρεύουν έτσι κι αλλιώς.

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο "σουβενίρ" από το μαιευτήριο αυτή η αίσθηση αγάπης και θαυμασμού για τα καταπληκτικά κατορθώματα του σώματός μας! ΄Πολύ ωραίο κείμενο και αληθινό

Εύα είπε...

Συμφωνώ!! Πολύ ωραίο κείμενο!

skiouromanoula είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Παραδόξως, παρά τις συνήθεις γυναίκείες ανασφάλειες, παραμένει αληθινό. Για μένα.