Δεν πιστεύω ιδιαίτερα σε τίποτα μεταφυσικό ή θρησκευτικό. Την ηθική και τα όρια τα βάζω εγώ στον εαυτό μου για να κάνω καλύτερη τη ζωή μου και να εξελιχθώ ως άνθρωπος κι όχι για την φρούδα υπόσχεση της αθανασίας. Όμως πάντα πίστευα στη δύναμη της αγάπης, γιατί τα χάδια, τα φιλιά και τα γλυκόλογα είναι πανάκεια για κάθε ψυχικό πόνο και φάρμακο για αρκετούς σωματικούς.
Τώρα πιστεύω και στο θαύμα της ζωής. Ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο, ένα τίποτα και ένα τίποτα, φτιάχνουν μαζί τα πάντα, ένα σκιουράκι. Το παιδί μου πριν από έναν χρόνο και κάτι δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα. Μετά το σποράκι άρχισε να φυτρώνει στην κοιλίτσα μου. Και τώρα με παίρνει αγκαλίτσα και μου χαϊδεύει το λαιμό.
Η πίστη στη ζωή και την άγρια δύναμη της είναι το μόνο μεταφυσικό ολίσθημα που επιτρέπω στον εαυτό μου.
2 σχόλια:
Σκιουρομανουλα, όσα λες με συγκίνησαν πολύ γιατί ακριβώς τα ίδια νιώθω και εγώ μετά τη γέννηση του γιου μου. Αυτό το κείμενο με εκφράζει απόλυτα.
Ευτερπη
Χαίρομαι πολύ, Ευτέρπη. Να είσαι καλά και να χαίρεσαι το γιόκα σου.
Δημοσίευση σχολίου