Μόλις γυρίσαμε από τον παιδίατρο όπου συνέβησαν τα εξής κοσμοϊστορικά, πρώτον κάναμε δυο εμβόλια (πνευμονιόκοκκου και μηνιγγιτιδόκοκκου) και δεύτερον μας είπε να αρχίσουμε φρουτάκια. Ελπίζω να μην κάνουμε πυρετούλη γιατί τον προηγούμενο μήνα κάναμε μετά το εμβόλιο. Κι ελπίζω όλα να πάνε καλά αύριο που θα αρχίσουμε μήλο. Είμαι εντελώς άσχετη, ούτε πως να το φτιάξω δεν ξέρω, ενθουσιασμένη και λίγο τρομοκρατημένη. Από την άλλη, επειδή θήλαζα ως τώρα αποκλειστικά χωρίς μπιμπερό, δεν ξέρω πως θα νιώσω όταν τον δω να τρώει κάτι με το κουταλάκι κι όχι από το στήθος. Θα δείξει.

Τέρμα λοιπόν ο αποκλειστικός θηλασμός, από δω και μπρος σκέτος θηλασμός. Δεν το περίμενα πως θα έρθει αυτή η ώρα τόσο γρήγορα. Δεν το πίστευα πως θα καταφέρω να τον θηλάσω καν. Και τώρα φτάσαμε εδώ. Μεγαλώνουμε.

http://diavazontas.blogspot.com/2010/06/blog-post_13.html

Και πήρα κι ένα σωρό πραγματάκια, μπολάκια, κουταλάκια, καθισματάκι φαγητού. Η καταναλωτική μανία σε όλο της το μεγαλείο. Όλα μου τα λεφτά στα μωρουδιακά τα χαλάω. Κι ας έλεγα πάντα πως δε με νοιάζουν αυτά. Κοίτα να δεις.