Ο σκιουράκος μου σήμερα έγινε 6 μηνών. Μισός χρόνος βρεφικής ζωής, μισός χρόνος με την απίστευτη χαρά ενός παιδιού μέσα στο σπίτι, με τη μυρωδιά ενός μωρού. Α, και μισός χρόνος ανεμπόδιστου, ατελείωτου υπέροχου θηλασμού. Η μισή και πλέον χαρά που μου δίνει αυτό το πανέμορφο βρεφάκι προέρχεται από το θηλασμό, από την μουρίτσα του, που με κοιτά μπουκωμένη το στήθος μου, από τη χαρά του κάθε που χορταίνει.
Κι όχι, δεν θα σταματήσω να θηλάζω. Πέρα από τα πολύ απτά και πραγματικά οφέλη του μακροχρόνιου θηλασμού για μητέρα και παιδί http://mitrikosthilasmos.blogspot.com/2010/08/blog-post_19.html , που στην περίπτωση μου πολλαπλασιάζονται γιατί όσο θηλάζω , τόσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο του σακχαρώδους διαβήτη, είναι η ανείπωτη χαρά του που θα με κάνει να συνεχίσω. Για όσο αντέξουμε, μανούλα και παιδάκι.
Και θεωρώ χρέος μου να το βροντοφωνάξω σε όλον τον κόσμο, πρώτον γιατί ως επαγγελματίας υγείας έχω καθήκον με το παράδειγμα μου να δώσω τη σωστή κατεύθυνση ( δε μου καίγεται καρφί αν θα πουλήσω ένα κουτί σκόνη παραπάνω ή λιγότερο) και δεύτερον γιατί ως μανούλα θέλω να δώσω στους γύρω μου το σήμα. Η γενιά μας θα θηλάσει, όπως δε θήλασε η γενιά των μανάδων μας. Αυτό θα είναι νίκη για μας και τα παιδάκια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου