2/3/11

Ενός έτους!



Το μωράκι μου έγινε ενός έτους κι εγώ δεν συγκινήθηκα. Πολύ. Το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, τον έβαλα βαθιά μέσα μου αυτόν τον χρόνο, δε χρειαζόταν να το εξωτερικεύσω. Αυτές τις τελευταίες μέρες η ανάγκη για να διαλαλήσω σε όλον τον κόσμο πως είμαι μαμά αυτού του εξαίσιου παιδιού καταλαγιάζει. Θέλω μόνο να περνώ ώρες μαζί του.


Με ξαφνιάζει η ατελείωτη ενέργεια του για παιχνίδι, για κρυφτό, για αγκαλίτσες, για χαδάκια, για μπουσουλογήματα. Όσες φορές και να φωνάξω «Που ‘ν΄ το το παιδί», δεν είναι αρκετές για την ακόρεστη δίψα του να παίξουμε «Ταααα». Μου μαθαίνει πράγματα. Μου μαθαίνει τα όρια της ξεκούρασης. Αυτό που δεν μας έμαθαν οι μαμάδες μας. Όταν μπαίνω στο σπίτι προτεραιότητα έχουν οι αγκαλίτσες, μετά τα παιχνίδια. Αν κοιμηθεί, τότε κάνω δουλειές, ή όταν είναι μέρος του παιχνιδιού. Αυτό για ένα τελειομανές νευρόσπαστο σαν εμένα είναι αδιανόητο. Μπαίνοντας από τη δουλειά πάντα τριγύριζα σαν το σίφουνα κι όταν τα είχα σαρώσει όλα στο διάβα μου, μόνο τότε καθόμουν. Τώρα πρώτα κάθομαι. Απίστευτο.

Τρελαίνομαι όταν δοκιμάζει τα φαγητά μου. Το άχαρο στάδιο της χορτοκρεατόσουπας έληξε κι άρχισαν τα όμορφα. Κάποιος τρελαίνεται για σπανάκι, αλλά τα κολοκυθάκια δεν είναι το καλύτερο του. Τρώει τις «βίδες» ολόκληρες αλλά θέλει τις χυλοπίτες κομμένες, του αρέσουν οι μελιτζάνες μέσα στο κοκκινιστό και τα ψητά ψάρια. Την ψαρόσουπα την τρώει με δυσκολία, το ίδιο και το κοτόπουλο στο φούρνο. Κι αυτά όλα τα ανακάλυψα μέσα σε 15 μέρες που τρώμε κανονικά.

Νόμιζα πως θα λιώσω την πρώτη φορά που είπε μαμά. Μα αυτός άρχισε να λέει μαμά και μπαμπά σχεδόν ανεπαίσθητα, μέχρι που όταν πειστήκαμε πια πως τα εννοεί είχαν χάσει κάτι από την κοσμοιστορικότητα τους. Λέει 3-4 λέξεις, μαμά, μπαμπά και που (παππού) και γεια και ήλια (ζήλια) αλλά καταλαβαίνει. Τόσο που ώρες ώρες ντρέπομαι πια να μιλάω μπροστά του. Τρελαίνομαι να του λέω σ’ αγαπώ, γιατί χαμογελάει με το πιο βαθύ του χαμόγελο.

Κι ακόμα δεν έχει περπατήσει. Έχουμε δρόμους.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά με πολλές πολλές ακόμα ευχάριστες εκπλήξεις και ανακαλύψεις! Γράφε πιο συχνά βρε παιδί μου, μας λείπεις!

ΓΩΓΩ είπε...

Xρονια του πολλα , να τον χαιρεστε να ειναι παντα γερος ,υγιης και τυχερος!!!Ειναι φοβερο το ποσο αλλαζει η ζωη μας οταν γινομαστε μητερες απο τα μικρα μας μωρακια!Και εγω δε χορταινω να περναω της ωρες μου με την κορουλα μου ... που εφτασε κιολας δυο ετων!Περναει πολυ γρηγορα ο καιρος...

skiouromanoula είπε...

Η αλήθεια είναι πως έκανα πολύ καιρό να γράψω. Με απορρόφησε η καθημερινότητα. Από δω κι εμπρος θα γράφω περισσότερο. Κι εμένα μου λείψατε.

Γωγώ μου, απίστευτα γρήγορα....

Ανώνυμος είπε...

Ειναι ολα υπεροχα κατρεινακι αυτα που γραφεις!!!!!!!! να σου ζησει το πανεμορφο σκοιουρακι σου...να ειναι καλοτυχο,κ γερο παντα....
κ εσυ να τρελλαινεσαι ακοοοοοοοομα περισοοτερο με τον αντρακο σου κ τα καμωματα του!!
Αννα Χαλ...

Biberologio είπε...

xronia pollaaaaa!!!! polyxronos ki eytyxismenos! to esbhse blepw to keraki...o mpampas! hahahaha (ypothetw dildi oti aytos einai o mpampas sas)

skiouromanoula είπε...

Ευχαριστούμεεεεεεεεεεεεε. Δεν φαίνεται καλέ πως είναι ο μπαμπάς μας; Ε, εντάξει δεν του μοιάζουμε στο...μούσι. χιχιχι

miliggy είπε...

Na sas zhsei to skiouraki!!! Ti wraia tourta pantws...

Σοφία είπε...

Χρονια του πολλα-να τον χαιρεσαι!Τα ιδια συναισθηματα ειχα περσυ τετοιο καιρο!Το 2ο παιδακι μου,το αγορακι μου, γεννηθηκε 12/2/2009.

skiouromanoula είπε...

Σε ευχαριστούμε miliggy, είναι τούρτα "ο Νέμο και οι φίλοι του".

Σχεδόν ένα χρόνο διαφορά έχουν τα παιδάκια μας λοιπόν Σοφία. Να τα χαίρεσαι!!!!

Ανώνυμος είπε...

Να το χαίρεσαι το σκιουράκι σου! (σπουδαία ευχή αυτή τελικά, όπως μου τόνισε χθες μια φίλη!)

Και παρεπιπτόντως, μπορεί να βρήκα το blog σου κάπως ανορθόξα (από το θέμα της βάφτισης), αλλά απ΄ότι φαίνεται (κι απ΄όσα διάβασα), χαίρομαι πολύ που το βρήκα!

Να είστε πάντα καλά!

Μαρία
(μαμά Αδριανής)

skiouromanoula είπε...

Σπουδαία ευχή όντως, να τα χαιρόμαστε τα παιδάκια μας. Χάρηκα πολύ Μαρία μου, μανούλα Αδριανής.....

Ρεβεκκα είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΣΚ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΘΗΚΕ.ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΚΛΟ ΣΟΥ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ.

M.K. είπε...

Καλησπέρα και πάλι - είμαι η... σχεδόν ανώνυμη μαμά της Αδριανής της 16ης Μαρτίου. Είπα να ξαναπεράσω τώρα με πιο ολοκληρωμένη ταυτότητα, μια που μπορεί και να σ΄ενδιαφέρει...

Χαιρετισμούς!